Çağatay
15-01-2007, 13:49
İshak bey'in konu başlığına yazdığım gibi, pazar günü bizim 3 kişilik ekiple sabah suyuna niyetlendik. Sabah 05.00 de buluştuk, Güzelbahçe 1.Limana doğru yola çıktık. Yolda mazot, günlük nevale, yem derken yine zaman kaybettik. Yem olarak yengeç bulamadık, sülünez ve mamun alarak tekneye ulaştık. (Ancak bir daha bu işleri akşamdan halledicem, sabah en az 45 dakika zaman kaybettiriyor).Daha hava aydınlanmamıştı, karanlıkta demir alarak, limandan ayrıldık.Yaklaşık 1 saat yol gittikten sonra, tan yeri ağarırken alman adasının doğusuna geldik. Biz vardığımızda bizden başka tekne yoktu. Bu arada anlaşılmaz bir nedenden sonar delirince, GPS de olmayınca, demirleyecek merayı el yordamıyla bulmaya çalıştık.Önce iki yerde demir attık olmadı, topladık, sonra başka bir tekne daha geldi, o da elde sonar derinlik ölçerek dört dönüyor merayı arıyor. İki tekne aynı alanda dönüp duruyoruz. Neyse sonunda 3 ve 4. bir teknenin gelmesi ve onların demirlemesi ile biz de merayı bulduk ve birbirimize yakın demirledik. Bu arada epey zaman kaybettiğimiz için, sabah suyunun tadı kaçmıştı. Hemen dibi yoklamak için önce sülünezleri iğnelere takıp oltaları salladık. Bu arada bir -iki derken başka teknelerde gelmeye başladı. Bizim teknemize yanaşan içinde tek kişinin olduğu bir balıkçı teknesi (amatör değil) , izin alıp teknesini bize bağladı. Sonra arka arkaya ona da 3 teknenin daha bağlanması ile tren katarı gibi olduk, manzara görülmeye değerdi. Bize bağlanan teknelerin hepsi bu işten ekmek yiyen, eski kulağı kesik balıkçılar.
Neyse, oltaları dibe salladıktan sonra, bekliyoruz, aldığımız bir küçük ısparoz, bir küçük kopez dışında tek bir vuruş bile yok. İnanılmaz ama her zaman bıktığımız izmaritleri bile arar olduk, moraller bozuldu. Bu arada bize bağlanan teknelerde ve önümüzdeki bir başka teknede başka bir faaliyetin olduğunu gördük. Yemli zokalar, birer ikişer denize iniyor ve parlayan uskumru, kolyozlar çekiliyordu. Millet meğer hazırlıklı gelmiş, herkes de zoka ve taze hamsi, sardalye. Ortalık da uskumru-kolyoz var. Tahminen bu yüzden diğer balıklarda ortadan kaybolmuş, kopezden bile iz yok. Neredeyse ilk defa yanımıza hamsi-sardalye almadığımızın cezasını çekiyoruz ve sadece iç geçirerek diğer teknelerin avlarını seyrediyoruz.
O anda aklıma geliverdi, benim kırk ambar takım çantasında, çapari vardı ve boş durmaktan iyiydi. Hemen Çağlar Av'dan aldığım hazır karışık renk tüylü çapari takımını çıkardım, Faruk beye 10 iğneli ısmarlamıştım, o takım, çantadaki en ağır 150 gr.lık kurşunu takıp, oltaya bağladım. Bu arada Faruk bey'e küçük bir eleştirim olacak, zaten kendisine de en yakın zamanda söyleyeceğim, takım güzel ama köstek aralarında o kadar çok mesafe bırakmış ki, takımın bedeni neredeyse 2 metre olmuş, bu da kullanımı zorlaştırıyor. Diğer arkadaşım yana yanıla çapari takımını arıyor, ama getirmemiş, tekne sahibi ağbimiz kamaraya gidip sağı solu karıştırdıktan sonra zamanında İstanbul'dan aldığı simli, beyaz tüylü iki takım daha buldu, onlar da hazırlıklarını yaptılar ve başladık, aşağı yukarı kol çekmeye. Çok geçmeden benim çapariye bir tane uskumru (ya da kolyoz inanın bu iki akrabayı hiç ayırt edemiyorum, bundan sonra daha hoşuma gittiği için uskumru diyeceğim) takıldı. O ne geliş, o ne inat, neredeyse takımı dağıtacak. Hemen tekneye aldım, tak o anda yanımdaki arkadaşa da bir tane. Tekne sahibi ağbimize de bir tane. Sonra biraz kesti, derken benim çapariye 4 tane birden, hepsi çapariyi bir başka yöne asılıyor, girdiler teknenin altına, ben çekiyorum, onlar asılıyor, bu arada tekne sahibinin çapari takımına dolandılar, ben takımı gevşetip, teknenin diğer tarafından diğer takımın çıkarmasına müsade ettim, böylelikle takımı kurtarıp balıkları ziyansız içeri aldık. Daha sonra tekne sahibi ağbimiz çok uykusuz olduğundan ve çapari sallamaktan da çok zevk almadığından bir iki zoka denemesinden sonra kamaraya yatmaya gitti. Biz 2 kişi kol sallamaya devam. Zoka ile tutanlara yetişemezsek de yine de alıyoruz uskumruları. Arkadaşımın beyaz tüylüsü daha çok iş yapıyor. Bir süre sonra haliyle yorulduk. Ben yemli zoka denemeye karar verdim. Ama yem yok, gidip, ısparozun pullarını temizledim, kuyruk tarafından beyaz sert etini fazla zedelemeden şerit kestim ve taktım. İnanılmaz ama zoka ile ilk atışımda şansın yardımı ile bir tane daha geldi. Tabii sonrası yok, artık fantazi yapıyoruz, zokaya sülünez, mamun takıyoruz, ama olmuyor. Arkada bize bağlı balıkçılar bizim bu canhıraş uğraşımızı görünce hem yardımlaşma duygusu hem de biraz acıma ile küçük bir poşet sardalyeyi elden ele bize ulaştırdılar. Taktık sardelyeleri 2 kişi attık zokaları, ama sardalyeler bir haftalık tuzlama, balık üstten görünüyor, etrafında dönüyor, itibar etmiyor. Önümüzdeki tekne taze yemle harikalar yaratıyor. Uzun süre böyle cebelleştikten sonra öğlen vakti tekrar çapariye dönüş yaptık. Akşam saat 16.00 ya kadar, deyim yerinde ise inatla çapari sallayarak, mücadeleye devam ettik. Ama bu kadar tedbirsizliğe rağmen sonuç fena olmadı. Toplamda 27 adet uskumru, her birinin boyu en az 25-30 cm arası. Saat 16.00 gibi yeter deyip, vakitlice demir aldık. Akşam eve geldiğimde tatlı bir yorgunluk ama boş geçmeyen bir günün huzuru vardı. Balıkların fotoğrafları aşağıda.
Toplu halde içtima alanı. :P
[Only Registered Users Can See Links]
Bunlar da avdan benim payıma düşen 9 adet.
[Only Registered Users Can See Links]
Not : fotolar, cep çekimi olduğu için çok net değil.
Neyse, oltaları dibe salladıktan sonra, bekliyoruz, aldığımız bir küçük ısparoz, bir küçük kopez dışında tek bir vuruş bile yok. İnanılmaz ama her zaman bıktığımız izmaritleri bile arar olduk, moraller bozuldu. Bu arada bize bağlanan teknelerde ve önümüzdeki bir başka teknede başka bir faaliyetin olduğunu gördük. Yemli zokalar, birer ikişer denize iniyor ve parlayan uskumru, kolyozlar çekiliyordu. Millet meğer hazırlıklı gelmiş, herkes de zoka ve taze hamsi, sardalye. Ortalık da uskumru-kolyoz var. Tahminen bu yüzden diğer balıklarda ortadan kaybolmuş, kopezden bile iz yok. Neredeyse ilk defa yanımıza hamsi-sardalye almadığımızın cezasını çekiyoruz ve sadece iç geçirerek diğer teknelerin avlarını seyrediyoruz.
O anda aklıma geliverdi, benim kırk ambar takım çantasında, çapari vardı ve boş durmaktan iyiydi. Hemen Çağlar Av'dan aldığım hazır karışık renk tüylü çapari takımını çıkardım, Faruk beye 10 iğneli ısmarlamıştım, o takım, çantadaki en ağır 150 gr.lık kurşunu takıp, oltaya bağladım. Bu arada Faruk bey'e küçük bir eleştirim olacak, zaten kendisine de en yakın zamanda söyleyeceğim, takım güzel ama köstek aralarında o kadar çok mesafe bırakmış ki, takımın bedeni neredeyse 2 metre olmuş, bu da kullanımı zorlaştırıyor. Diğer arkadaşım yana yanıla çapari takımını arıyor, ama getirmemiş, tekne sahibi ağbimiz kamaraya gidip sağı solu karıştırdıktan sonra zamanında İstanbul'dan aldığı simli, beyaz tüylü iki takım daha buldu, onlar da hazırlıklarını yaptılar ve başladık, aşağı yukarı kol çekmeye. Çok geçmeden benim çapariye bir tane uskumru (ya da kolyoz inanın bu iki akrabayı hiç ayırt edemiyorum, bundan sonra daha hoşuma gittiği için uskumru diyeceğim) takıldı. O ne geliş, o ne inat, neredeyse takımı dağıtacak. Hemen tekneye aldım, tak o anda yanımdaki arkadaşa da bir tane. Tekne sahibi ağbimize de bir tane. Sonra biraz kesti, derken benim çapariye 4 tane birden, hepsi çapariyi bir başka yöne asılıyor, girdiler teknenin altına, ben çekiyorum, onlar asılıyor, bu arada tekne sahibinin çapari takımına dolandılar, ben takımı gevşetip, teknenin diğer tarafından diğer takımın çıkarmasına müsade ettim, böylelikle takımı kurtarıp balıkları ziyansız içeri aldık. Daha sonra tekne sahibi ağbimiz çok uykusuz olduğundan ve çapari sallamaktan da çok zevk almadığından bir iki zoka denemesinden sonra kamaraya yatmaya gitti. Biz 2 kişi kol sallamaya devam. Zoka ile tutanlara yetişemezsek de yine de alıyoruz uskumruları. Arkadaşımın beyaz tüylüsü daha çok iş yapıyor. Bir süre sonra haliyle yorulduk. Ben yemli zoka denemeye karar verdim. Ama yem yok, gidip, ısparozun pullarını temizledim, kuyruk tarafından beyaz sert etini fazla zedelemeden şerit kestim ve taktım. İnanılmaz ama zoka ile ilk atışımda şansın yardımı ile bir tane daha geldi. Tabii sonrası yok, artık fantazi yapıyoruz, zokaya sülünez, mamun takıyoruz, ama olmuyor. Arkada bize bağlı balıkçılar bizim bu canhıraş uğraşımızı görünce hem yardımlaşma duygusu hem de biraz acıma ile küçük bir poşet sardalyeyi elden ele bize ulaştırdılar. Taktık sardelyeleri 2 kişi attık zokaları, ama sardalyeler bir haftalık tuzlama, balık üstten görünüyor, etrafında dönüyor, itibar etmiyor. Önümüzdeki tekne taze yemle harikalar yaratıyor. Uzun süre böyle cebelleştikten sonra öğlen vakti tekrar çapariye dönüş yaptık. Akşam saat 16.00 ya kadar, deyim yerinde ise inatla çapari sallayarak, mücadeleye devam ettik. Ama bu kadar tedbirsizliğe rağmen sonuç fena olmadı. Toplamda 27 adet uskumru, her birinin boyu en az 25-30 cm arası. Saat 16.00 gibi yeter deyip, vakitlice demir aldık. Akşam eve geldiğimde tatlı bir yorgunluk ama boş geçmeyen bir günün huzuru vardı. Balıkların fotoğrafları aşağıda.
Toplu halde içtima alanı. :P
[Only Registered Users Can See Links]
Bunlar da avdan benim payıma düşen 9 adet.
[Only Registered Users Can See Links]
Not : fotolar, cep çekimi olduğu için çok net değil.