Öncelikle teşekkür ederiz bizimle bu güsel anıyı paylaştığınız için Hüseyin amca.. Eşiniz için üzüldüm..Başınız saolsun..Çoğumumuzun balıkçılığa başlarken böyle güzel anıları vardır mutlaka, herzaman anlatacak..

Değil mi ilk tutulan balıkla bir nevi hapı yutmuş oluyoruz
ama olsun olta balıkçılığı bana göre insanoğluna bir nebze olsun huzur verir

Fazlasıyla...:D

Saatlerce güneşin altında mantarlı olta ile beklediğimi, ertesi günlerde yüzümün bir tarafı daha esmer şekilde dolaştığımı bilrim... Herkes çekmez bunu ama zevk yaa...

Aynen öyle abi.Hatta ben dayımla gittim ilk balığa.O tutarken 2.5 m lik sopayla ben de yanında durdum.
Babannem yeni vefat etmişti.Bir uğraş gerekiyordu bana üzüntümü azaltmak için.Ben de onu buldum.Daha doğrusu Allah yol göstedi.Ve dayımın tavsiyesiyle bir olta alıp fanatik bir balıçı oldum.Ondan kat kat daha iyi malzemelerim ve skorlarım oldu.Zaten o fanatik değildi.Darısı tüm arkadaşlarımın başına.O günü hiç ama hiç unutamıyorum.NE zaman içim daralsan o günü hatırlar neşelenirim...

bizde arkadasımla gece galata köprusunde lüfer akını yaptıgı ıcın galata köprusunu terkedemediik ve yerlerde kar oldugu halde o gece orda sbahladık ve 23 tane lufer tutmustuk sabahda eve gidecekdik henuz otubusler hareket etmediği için dolmusla dönelim dedik 24 saat balıkda olduğumuz için halimizi gören dolmuşçuların şerit değiştirdiği dun gibi aklımda ama zevk işte hastalık huzur veriyo allah ek sik etmesın bu sevgiyi:)

Hüseyin bey eşinize allahtan rahmet size uzun ömürler dilerim.Herşeye rağmen hayat devam ediyor.bu arada geçmiş olan bayramınız mubarek olsun. Saygılarımla.

eşinize Allahtan rahmet size sağlıklı uzun ömürler diliyorum.

benim ilk anımda benzer olmuştu. köye gittiğimiz zaman akrabalarla felan tanışmıştık şu şşurdan akraba bu burdan akran çocuklardı. sonra beni de aralarına almaya başladılar, bi gün beraber balığa gidelim dediler, ben hiç gitmediği için heyecanlıyım tabi, onlar bana öğrettiler yem iğne olta felan ben onları izliyom. kancanın 50-60 cm üstüne 2-3 cm uzunluğunda bi çubuk bağlanır oda mantar görevi görürdü, su bulanıktı ve supanın ucundaki misinayı da hissetmek zor olduğundan çubuğa bakıyordum. sonra benim mantar battı gitti bende heyecala oltayı çektim ama o kadar hızlı çektim ki arkadaşın suratına hızla tokat gibi çarpan balık kancadan kurtulup tekrar çaya düştü.
o anı hiç unutamam. şimdide balık avı kelimesi bile heyecanlandıryor.
tutmasam bile. napalım bu hastalıksa bende hastayım.

napalım bu hastalıksa bende hastayım.[/quote]

geçmiş olsun kardeşim.. malesef hastalığının bi tedavisi veya ilacı yok.. ömür boyu balık tutmaya mecbursun:deli: :D

paylasımın ıcın tesekkurler allah sıze uzun omur versın uzuldum hepımızın gıdecegı yer orası er yada gec