Parkta yatan adam gecemi sanmış
Bankın üzerinde öyle uzanmış
Çember sakalıyla yüzü saklanmış
Gelen, giden bakar tanıyan olmaz
Duruşu benziyor biraz asile
Ne güngörmüştür ailesi ile.
Her nefes, her bakış şimdi bir çile
Gelen, gecen bakar anlayan olmaz
Oda bu toplumun bir sınıfından
Çıkmış bir kere normal kılıfından
Hayata baksak; onun tarafından
O’nu anlamayı isteyen olmaz
Çok duydum, dinledim böyle hayatı.
Çoğunun elinde vardır sanatı.
Yıkılmış bir şekil o saltanatı
Hayat belli değil düşmeyen olmaz.
Bir yaz değil mevsim, birde kışı var.
Ayazı, rüzgârı, kar yağışı var
Devlette, dinde yardım bağışı var.
Bu bilinirde uygulayan olmaz
Parkta yatan adam herkese ibret
Bilhassa gururda, kibirde ibret.
Üstelik bir değil, bin kere ibret.
Orhan yazar gider anlayan olmaz.
ORHAN AFACAN