Kötü karakterli bir genç varmış. Bir gün babası ona çivilerle dolu bir torba vermiş.
"Bir gün arkadaşlarınla tartışıp kavga ettiğinde, her seferinde bu tahta perdeye bir çivi çak" demiş.
Genç, ilk gün tahta perdeye 37 çivi çakmış. Sonraki haftalarda kendi kendini kontrol etmeye çalışmış ve her geçen gün daha az çivi çakmaya başlamış. Nihayet bir gün gelmiş ki; hiç çivi çakmamış. Babasına gidip söylemiş. Babası onu yeniden tahta perdenin önünegetirmiş.
Gence, "Bugünden başlayarak tartışmayıp, kavga etmediğin her gün için tahta perdeden bir çivi (sök) çıkart" demiş. Günler geçmiş. Bir gün gelmiş ki, her çivi çıkartılmış. Babası ona, "Aferin. İyi davrandın, ama bu tahta perdeye dikkatle bak. Birçok delik var. Artık hiçbir şeygeçmişteki gibi güzel olmayacak" demiş. Arkadaşlarla tartışıp kavga edildiği zaman kötü kelimeler söylenir. Her kötü kelime, biryara (delik) bırakır. Arkadaşına bindefa kendisini affettiğini söyleyebilirsin ama, bu delikler aynen kalacak (kapanmayacak). Bir arkadaş, ender bir mücevher gibidir. Seni güldürür, yüreklendirir. Sen ihtiyaç duyduğunda, yardımcı olur, seni dinler, sana yüreğini açar" demiş. Bu hafta, arkadaşlık haftası. Sana iyi bir arkadaşlık haftası diliyorum.Senin arkadaşlığın için çok teşekkür ediyorum. Senin tahta perdeneçaktığım çivi için beni affet (eğer varsa) hoşça kal. SEVGİLER

bana gelen bir mail bu paylaşmak istedim saygılar....