Arkadaşlar,
Babamla ne yazık ki balığa gidemedik... Çünkü o tam bir kara adamıydı. Onun 40 lı yaşlarda yaptığı şey maket evdi. Belki de bir ev alamamanın getirdiği bir özlemdi bu. Geçen ay evde otururken bunu düşündüm. Kırtasiyeden mukavva, yapıştırıcı ve birkaç paket de kibrit alıp eve geldim. İnanın, onun zamanında kibritleri poff diye yakışını, kartonları itina ile kesişini ve kibritleri bunun üzerine itinayla yapıştırışını gördüğümde içimden, "çok saçma..." diye geçirmişliğim vardır. Ama ondan 20-25 yıl sonra aynı şeyleri yapmaktan gerçekten zevk aldım.
Acaba "babama mı benziyorum ben?" dedim.
Fakat bir korkum var. Acaba ırmak kenarında balık tutmayı öğrettiğim oğullarım da bir gün ben ölünce oltalarını suya attıklarında beni anarak üzülürler mi?
__________________
İyi insan, dost bildiklerinin dost olmadığını öğrendiğinde onlara hala dostluk gösteren insandır...
BALIK TUTULAN TEK GEZEGENİ YOK ETMEYELİM...
A.R.B.
|