TheLeader tafarından gönderildi

Aynen katılıyorum Muvaffak abi. Uygulamada belki de hayat şartları engelliyor. Bazen düşünüyorum, mükemmellik çalışmaları, üst benliğe ulaşma, vb hassas konularda yetke olmak için Tibet'e mi gitmek lazım diye tabii ki işin esprisi ama şu bir gerçek ki, tek başıma balığa çıktığımda işte ben; işte üst benlik işte mükemmellik oluyor sanlki; o denizin dalga sesinde buluyor insan kendini; hele bir de taşlık bir alansa bulunduğun yer; kendimi kaybediyorum kıyıdaki o küçük yaratıkların arasında. bütünleşiyorum sanki o yosunlu taşlarla; ve tan ağarırken bakıyorum gökyüzüne, o kızıl bakışı atan güneşi seyre dalıyorum yavaşca; zaten sabahı yaparken üzerime çullanan yorgunluğun görüntüsü vuruyor misnanın ucuna; seyre dalıyorum kıpraşan yosunları; ve hayattan ne bekliyorum diyorum sabahın o saatinde; sadece kendimi bulmak; buraya gelmek mi şart yolu izlemek için; ve hatta bazen kendimden geçiyor, denizde debelenen iğneyi unutup dalgaların sesinde buluyorum kendimi; bir çeşit meditasyon haline giriyorum bazen; gün vurdukça ıslak taşların üzerine aslına dönüşün adımları kulağımda çınlıyor; ve bir darbe ile kendime geliyorum; eyvah kaçtı kocaman (!) balık; haydi yeni baştan
İşin aslı yanlız kalmaktan geçiyor; tüm hislerinizi bilnçaltınızı yoklama fırsatı veriyor eline insanın;
Zaman zaman memlekete gittiğimde; kavak ağaçlı bir yol var; ayda yılda bir insan geçer; orada da aynı duygulara kapılırım;
haydi selametle
sevgi ve ışıkla kalın............