Dört acemi avcı Temel'e gelip yalvarıp yakarmışlar birlikte ava çıkmak için. Temel bir süre nazlanmış, bakmış ki kurtuluş yok, kabul etmiş. Çıkmışlar yola. Ormanda bir delik görmüş Temel. "Yatın uşaklar" demiş "Pu pir tavşan koviğidur". Acemi avcılar kendilerini yere atmış. Biraz beklemişler, delikten bir tavşan çıkmış, acemi avcılardan biri vurmuş tavşanı. Herkesin memnun, yola devam etmişler. Bir süre sonra biraz daha büyük bir deliğin önüne gelmişler. "Yatın uşaklar" demiş Temel. "Ha pu pir tilki yatağidur." Acemi avcılar gene kendilerini yere atmış. Biraz beklemişler, delikten bir tilki çıkmış, acemi avcılardan biri vurmuş tilkiyi. Herkes müthiş keyifli, kalkıp yola devam etmişler. Bir süre sonra biraz daha büyük bir deliğin önüne gelmişler. "Yatın uşaklar" demiş Temel. "Ha pu pir ayı inidur." Acemi avcılar gene atmış kendilerini yere. Biraz beklemişler, delikten kocaman bir kara ayı çıkmış, acemi avcılar vurmuşlar ayıyı. Acemi avcılar keyiften dört köşe, Temel'in sırtını sıvazlıyorlar, "en büyük sensin" diye. Gene yola devam etmişler. Bir süre sonra daha da büyük bir deliğin önüne gelmişler. Temel durmuş, deliğe bakmış bir süre, sonra dönüp "Yatın uşaklar" demiş. "Punin ne deliği oldiğinu pilmeyrum ama ne çıkarsa fuririz da." Acemi avcılar yatmışlar boylu boyunca. Ertesi gün gazetede manşet "Beş avcı tren altında can verdi."
