Alıntı:
|
erol hoca tafarından gönderildi
Geliiiiirsin. İçinde vicdan taşıyan her insan, bu işi zevkle yapan herkes bir gün doyuma ulaşacaktır.
Milli Parklar Başmühendisliğinin 2000 yılında başlatığı kurslarda görev aldım. Bu kurslar Amasyanın tüm ilçeleri ve Tokat ilçelerinde gerçekleşti. Hepsindede bizzat görev aldım. Toplam 30 saatlik kursun 9 saati benimdi ve avcılarla bolca muhabbet ve tartışma yapma fırsatım oldu. Her yaş ve meslekten öğrencilerim oldu. Yeni başlayanların davranışları ile yaşlılarınki inan çok farklıydı. Öylesine kendilerini kaptırmışlardıki artık tüm av zamanlarını korumaya ayırmışlar. Kaçak yada usulsüz avlananların peşine düşmüşlerdi. Bu uğurda kurşun yiyen insanlar tanıdım. (Merzifon Avcılar ve atılar derneği başk.)
Sende ilk başladığın zamanla şimdiki davranışlarını karşılaştırırsan bayağa bir fark olduğunu göreceksin. Tatlı su avcısıysan hamsi büyüklüğündeki sazanları usulca iğneden kurtarıp bırakmıyormusun. Dimi ...
Ayrıca bende hafta boyu balığa gitme sevdasıyla yanıp tutuşuyorum. ama burada vakit geçirmekte en az o kadar heyecan veriyor.  |
Teşekkürler Erol Hocam,
Sayın hocam, "Trofe" olmak ile acımasız olmak birbirinin alternatifi gibi görülmemeli bence. Sevgili Serkan'ın dediği gibi ilk başlarda "aaa bakın balık tuttum ben !" hevesiyle küçük balıklara az kıymadım. Ama bunu yemek maksatlı da yapmadım. Sadece bir nevi kendini ispat kaygısıydı. Tabii ki ilk günlerdeki heyecan yerini olgunluğa bıraktı. Veee emin olun ki sayın hocam şu an tırıvırı ve benzeri illegal avlananlara büyük tepki duyan biriyim.
Fakat Trofe" olmak gene de çok uzak bize üstadım. Gözümüz 5-6 kiloluk yayınlarda daha.... Ve daha da önemlisi, eğer sizler gibi bu konularda bize yol gösterecek bilgili insanlarla aynı platformda yazışarak, sizlerden bilgi almak bizleri o bahsettiğiniz noktaya getirmese de yaklaştırabilir....
Saygılarımla....