Acemİlİk Bana Ders Oldu

[MEHTERAN]

Arkadaşlar şu an kütahya nın bir ilçesi olan şaphanede yiğenim var,Ankarada okumakta,malum üniversiteler tatil çocuk burdaydı,ve dün dönüş için bilet almış gece saat 3.45 trenine,Kütahya ya gelerek gece trene binip gidecek.malum benim misafirim oldu.tabiki gara benden başka kim bırakacak. Lafı uzatmayalım. Gece 3 te kalktık doğru gara, tren bu sağı solu belli olmaz belki roter yapar dedik ama tren tam vaktinde geldi, bilete baktık 5 nci vakon falan numara kızın iki adet bavulu var ve çok ağır. vagonu bulduk,yeri bulduk, rafa valizleri koyuyorum, trenden bir düdük eyvah dedim hemen koştum kapıya,bu arada tren yavaş yavaş hareket etmeye başladı.benim bildiğim eskiden tren kapıları ev kapısı gibi kolu basınca açılırdı. kol falan yok bende bir panik,görmeniz lazım derken bir düğme buldum,üstünde birşeyler yazıyor ama okumaya fırsat yok.tren hızlanmaya başladı.basıyorum kapı açılmıyor öbür kapıya yöneldim oda açılmıyor hadeeee kaldıkmı trende bu arada bayağı hızlandı. açsamda inmek mümkün değil artık. kaldık trende hemen ön tarafa doğru ilerlemeye başladım ve makinistlerin olduğu bölüme geldim.beyim durum bundan bundan ibaret benim inmem lazım,dedim. adamlar birbirlerine bakarak bana güldüler. Kardeşim bu tren şehirlerarası otobüs değilki seni indirelim, ilk durakta iner ordan gidersin dediler. yapacak birşey yok mecburen ilk durağı bekledik ve trenden ilk durakta atladım aşşağıya. Senmisin inen çok zula bir yermiş indiğim yer. görevliye durumu anlattım. abi bu saatte geri tren yok ya sabahı bekliyeceksin yada şu arka yola çık gelen olursa biner gidersin yada yaya devam edeceksin başka çaren yok dedi. çıktım arka tarafta bir köy yolu var bekle bekle gelen giden yok. düştüm yola tahmini kütahyaya 30 km falan var bu yol bitmez değip bir yandanda gelen olur umuduyla ikide bir arkama bakıyorum. inler cinler yok hava zaten soğuk, biryandanda estiriyor. valla yürürken dondum nerdeyse, yarım saatten fazla yürüdüm, ortalık zindan gibi ben sadece yolu takip ediyorum. derken ileride bir ışık gördüm sanki çiftlik gibi bir yer. iyice yaklaştığımda bir gürültü nerden geldiklerini anlayamadığım dörttane ızbandut gibi köpek öğle eğitilmişlerki adama adım attırmıyorlar.sanki beni yiyecekler valla. oğlum sen .... yedin dedim ve elime cebimdeki bıçağı çıkartmak için kaldırayım derken köpekler nasıl atlıyacak gibi hırlıyorlar akıllara zarar. bırak bıçak çıkartmayı hoşt diyemiyorsun okadar vahşi hayvanlar.derken bir silah sesi kulağıma aha şimdi saldım nerdeyse. karşıdan bir ses hoooop kimsin gel bakalım diyor. ya kardeşim ne gelmesi allahaşkına şunları bi çek başımdan dedim adama, yaklaştı elinde kocaman bir otomatik av tüfeği, hoop kimsin hemşerim,ne işin burda bu saate dedi. başımdan geçenleri hemen kısacık anlattım adama adam köpekleri geri çekti. ben bunları tutarım sen devam et dedi. sağol kardeş deyip hemen ordan uzadım ama bir gidişim var görmeniz lazım. ayaklarım arkama değiyordu. üşümeyi falan unuttum.((Bu arada trenden indiğimde bacanağıma telefon etmiştim, o saatte herkes uyuyor tabiki telefona bakan olmayınca bende yürüdüm.)) Tahmini yarım saat kadar gene yürüdüm, derken telefon çalmaya başladı, benim bacanak hayırdır gürkan dedi hemen anlattım gel beni al yoksa kurtlara kuşlara yem olacağım dedim.Sağolsun gelip beni kurtardı. geldiğinde nerdeyse sevinçten kucağına atlayacaktım. arabanın içi sıcacık offf bi görseydiniz halimi. Bundan sonra dedim trenmi aman birdaha tren garının önünden bile geçmiyeceğim.

[MEHTERAN]

Halbuki ben trnde kapıyı açmaya çalışırken kapatma düğmesine basıyormuşum.Açma düğmesi başkaymış ve üzerinde yazıyormuş kapıyı açmak için kolo dokununuz ve kapıyı kapatmak için düğmeye basınız, diye acemilik işte.

geçmiş olsun, heyecan iyidir be abicim

[Taygun KOCABIYIK]

Gürkan abi sabah sabah inan yerlere yattım
Kötü bir olay olmuş ama sonu tatlıya bağlanmış

çok güldüm ya... ... rezilliği tahmin edebiliyorum...ama eminim siz de yazarken yüzünüzde bi tebessümle yazmışsınızdır...

bende bi gün otomatik kapılı bi kenefte kalmıştım...hiç unutmam...

istanbula gidiyoruz...otobüs aksarayda biyerlerde ihtiyaç molası vermek için durdu...bende ihtiyacımı karşılayacak merciye başvurmak için otobüsten inerek tuvalete gittim...girdim içeri, kapıya vardım...şaaaaaaak kapı otomatik açıldı..."uleeeeeeen ne hoş" dedim kendi kendime...girdim içeri...ama içerde düşünüyorum biri gelse kapı şaaaaaak diye gene açılırmı diye...sonra kapının üzerindeki sensörü fakettim...ve anladım o sensör beni görüyor ve içerde biri olduğunda kapıyı açmıyor...derken ilgili mercideki işlerimi hal yoluna koyup kaltım...kapıyı açacam...ama nereden...uleeeeeeen bak bak kapıyı açacak heç bişi yok...sensör aklıma geldi...hafif geri çekilip bi adım atarak sensöre yaklaştım...tık yok...bu işlemi bi kaç kez tekrarladım...cık banamısın demiyor...yaw bi allahın kuluda gelmiyor içeri ki yardım isteyeyim...bi iki kapıya vurdum ne gelen var ne duyan...lo otobüs kalkcek az sonra deyom kapıda tık yok...gurban olim deyom cık...neyse bu arada otobüs hareket etmeye başlıyormuş ve muavin sormuş gelmeyen yolcu var mı diye...benim arkadaş var demiş allahtan..otobüs durmuş ve beni aramaya başlamışlar...nihayet tuvalate bakmak akıllarına gelmiş...ve girdiler içeri...şükür kavuşturana diyorum...len içerde galdım bu meret açılmıyor birilerini çağırın dedim...bi görevli alıp geldiler... adam abi kapının sağında bi düğme var ona bas diyor...bakıyorum düğme yok...abi üzerinde açmak için basının yazıyor diyor "len adamı dellendirmeyin cahilmiyim ben olsa basmammı deyom...abi diyor adam yeşil bi şerit o...ewwwwwet var işte o...(arkadaşlar ama düğme felan değil dukunmatik bi şerit...izolasyon bandı gibi) bastım ve çıktık...adam girdi içeri baktı ewet yazı yok...benim cahil olmadığımı onayladı...abi biri yazıyı sökmüş dedi...tabi ben dellendim ama arkadaşım gülmekten altına etçek ...

vel hasıl bu olayı asla unutamam...çünkü hayatımdaki tek yarım saatlik kenef macerasıydı bu...

sizden uzak dursun...

Gürkan'ım gelmiş geçmiş olsun.....Yazını evde sesli olarak okudum...Başda hanım ve oğlan olmak üzere gülmekten yanaklarımız ağrıdı.... Aslında yaşadığın tabiki komik bir şey değil.....Ama o an kendimizi senin yerine koyduk...Ve biz o durumda olsak ne yapardık diye düşündük...Bu arada anlatımın harika olmuş.Hem vallahi hem billahi çok uzun süreden beri gözlerimden yaş gelerek gülmemişdim....Sabah sabah beni güldürdün..Allah da seni güldürsün......

Doğan'ım senin macerada ayrı bir olay....Yaşarken kötü oluyor tabi....Ama bir süre geçtikten sonra hafızalarımızda tatlı bir anı olarak kalıyor.....

[katiti]

Gürkan Abi arada macera iyidir de bunları planlı yapmak lazım abi, valla böylesi o anda adamı nasıl kasar tahmin ederim. Geçmiş olsun...

Doğan sana diyecek birşey diyemiyorum zaten ...

[CaTSiLeNcE]

güzel bir macera olmuş gürkan abi..sağsalim eve dönmüşsün.. seni tekrar aramızda gördük.. bu güzel

Doğanım sana kesinlikle hak veriyorum, he rne kadar teknolojiye yakın olsak ta ben de çoğu zaman çok basit şeyleri çözemiyorum, hep karmaşık düşünmeye veya kalıplara kaptırmışız. Mesela ilk cep telefonları çıktığında copy paste (kopyala -yapıştır) yapmaya çalışmıştım, bilgisayardan feyz alarak.
Bu arada 30 dakkada tuvalet olmaz, sor bakalım Liliy eben ne kadar kaliyorum.
bilgisayar alinir, oyun.tnn.net açılır, kinge girilir, 1 saat

[turna]

Gürkan büyük geçmiş olsun,kurtlara yem olmaktan kurtulmuşsun.