Levrek Yoklamasına Devam...

[Çağatay]

Sevgili arkadaşlar...

İshak beyle yaptığımız son levrek avımızdan bu yana henüz iki gün geçmesine rağmen, hafta sonu tahminlerinin sakin havayı işaret etmesi ve İzmir bölgesinde poyrazın belki de son günü olacak olmasından dolayı aklımda zaten bu günü de değerlendir düşüncesi vardı. Bugün ben bu düşünceler içindeyken arkadaşım Anıl beyden balığa gidelim teklifi de gelince bu öneriye balıklama atladım. Öğle yemeğinde ortak arkadaşımız Kaya bey ile de konuştum ava o da katılacağını söyledi.

Ofis işlerini yoluna koyup öğleden sonra evlerimize yollandık. Sözleştiğimiz gibi Anıl bey, saat 16.00 civarı beni evimden aldı. Yoldan yemimizi temin edip meraya doğru yola devam ettik zira Kaya bey bize sonradan katılacaktı.

Meraya geldiğimizde şaşırtıcı bir manzara ile karşılaştık zira buralar genelde sakin olurdu. Dört araba, bir minibüs toplam beş araç yan yana, her araçta birden fazla insan, bilmem kaç tane kamış denize sallanmış, iğne atsan yere düşmeyecek bir manzara. Sanırım buradan balık alındığı bilgisi bir şekilde ışık hızıyla yayılmış amatör camiasında. Önce burada kendimize bir yer bulur muyuz diye bakındık sağa sola. Arabamızı park ettiğimiz yerin önü müsait gibiydi, pekala buraya sığışabilirdik. Ama dikkatli bakınca, hemen yan tarafımızdaki arabada olan kişilerin, bir kamış grubunu tam önlerine diğer kamış grubunu sağ taraflarına çaprazlama bir diğer kamış grubunu ise sol taraflarına çaprazlama attığını fark ettik. Sağ olsun arkadaşlar bilmem kaç kamış ile yaklaşık 50 metre yeri parsellemişti. Hani başkası atmasın, burası bizim tapulu malımız der gibi bir havaları vardı. Keyifleri de çok güzeldi, araçlarının içinden kamışlarını izliyorlardı. Bundan güzel avcılık mı vardı. Önce, ineyim arabadan konuşayım diye düşündüm, sonra vazgeçtim bu düşünceden keza Anıl bey de gerek yok gidelim dedi. Bize avlak mı yoktu. Hemen Kaya beyi arayıp durumu ona da bildirdik ve farklı bir meraya doğru yola çıktık.

Vardığımız merada zaman geçirmeden oltalarımızı denize kavuşturduk. Rüzgar tatlı sert,av için şartlar aslında müsaitti ama balık keyifsizdi sanırım. Bir süre hiç vuruş alamadık. Benzer durum aslında iki gün önce de başımıza gelmişti.

Yanılmıyorsam 19.30 suları idi benim kamış önce bir yoklandı, sonra bir sarsıldı, ben de bu durumu değerlendirdim ve balığı kıyıladım.

İlk misafir bana denk gelmişti.





Ölçüm sonrası yaklaşık 48 cm boy, 1.15 Kg. geldi. Geleneği bozmamıştım.





Bir süre sonra Kaya bey de bize dahil oldu. Sohbet muhabbet derken saat neredeyse 22.30 olmuştu. Vuruş alamıyor, arada yoklamak için oltaları topladığımızda çekerken düşmeyen yemleri iğnede görüyorduk. Diğer yandan oltalarımıza tebelleş olan yosunlarla ve dal parçaları ile uğraşıyorduk zira kaç gündür esen kuvvetli rüzgar ne bulduysa kıyıya toplamıştı. Özellikle Anıl bey bu konuda rekor kırdı diyebilirim, onun şansına denizde ne varsa topladı getirdi. Tam bu saatlerde Anıl bey bana seslendi, koş dedi Kaya iri bir şey yakaladı. Fotoğraf makinesini alıp Kaya beyin yanına yollandım. Güzel bir pehlivan Kaya beyin oltasında sallanıyordu.





Ölçüm sonrası 54 cm. boy, 1.85 Kg geldi.





Sonrasında başkaca keyifli vuruş olmayınca, saat 23.30 gibi toplandık ve dönüş yoluna geçtik. Dün Anıl beyin şansı yoktu ama eminim en kısa zamanda o da levreğe kavuşacaktır.

Anıl bey ve ben.


Anıl bey ve Kaya bey.


Daha güzeli sizlere denk gelsin.