Çocukluğumdaki bayramlar nerde şimdi.

[MEHTERAN]

Bayram geliyor bayram, hemde şeker bayramı haaa, vay be günlerdi o günler. Bayrama 3 yada dört gün kala rahmetli annem fırında bir tekne ekmek yapardı, şu an inanın kokusu burnumda tütüyor o ekmeklerin. Babam maaş alacak ve bizi çarşıya çıkartıp ıskarpin ve pontolon alacak, bayram şekerlerimiz kağıtlı olsun diye babama zırlardık, Şekerlerimizi iyisinden alırsak ve çorap ve mendilde aldıkmı pantolon almaya paramız kalmazdı, rahmetli anam en pantolonlarımızı yakar yamar bayram günü giyerdik. Bayram sabahı olmak bilmezdi bir türlü, yeni iskarpinlerimizi ve elbiselerimizi başucumuza koyar öyle uyurduk, hele babamın sabah kalkın oğlum namaza demesi yokmuydu ya, hiç aklımdan gitmiyor. Namaz dönüşü çok güzel bir kahvaltı sofrası ozamanlar şimdiki imkanları bulmak mümkün değil tabiki. Soframızda bayram olduğu için peynir zeytin ve reçel olurdu, ve bunlar bizim için büyük mutluluklardı, Kahvaltı sonrası mahalledeki üçbeş arkadaş toplanıp komşularımızın ellerini öpmeye koşardık, ve topladığımız paralarla sarı gazoz alır bayram eylencelerinin olduğu bayram yerlerine eylenmeye giderdik. Ne bayramlardı unutmak mümkün değil o günleri. Şimdiki zamana ve gençlere bakıyorumda ne papuç beğeniyorlar nede urba, Şimdi kendi kendime ve sizlere soruyorum, acaba bizmi yaşadık bayramları yoksa şimdiki gençlikmi yaşıyor. Saygılarımla.