25 şubat 2007 çeşmealtı/izmir

[giritli]

Adnan abicim mümkünse tekneyle çıkarken bir daha yanına kamış alma...ya da alıcaksanda ben arkana denk gelmiyim...

Herşeye okey de abicim....kamışı kıyıdan açığa savurur gibi kullanmak epey bir tehlike arz etti benim için...Dalgalardan rüzgardan zaten birşey anlaşılmıyor,eh yanımdaki kamışda kıyı için olduğundan ucu hassas o da cabası....tam konsantre olmaya çalışıyorum....zııırt önüme Adnan abinin kamışının mantar sapı uzanıyor...bir bacağımın altından çıkıyor bir koltuk altımdan geçiyor...bir ara aklıma kötü kötü şeyler gelmedi değil hani...acaba tekneden kestane kebap sağlam inebilecekmiyim diye düşünmedim değil vallaha...

Olaya son noktayı koyan hareketi anlatıcam ama kelimeler kifayetsiz kalıcak...
Ben tam makinanın halkasını açtım misinayı ağır ağır denize salmaya başlamıştım ki Adnan abicim kamışını bir savurdu ki..... anam anam birden benim misina deli gibi boşalmaya başladı makinadan...abicim önümde misina arıyorum ama yok yok yok...bir baktım kamışı savururken kurşunuyla benim misinayı da almış kendi tarafına fırlatmış meğersem...
İşte o an benim koptuğum an oldu zaten....