Hüsran dolu boş dönülen bir av hikayesi

[Tekniker İbrahim]

Fuat Kardeşim öncelikle canın sağ olsun.Her şeyin hayırlısı.Ben çok boş döndüm.Kaç kamış makine parçaladım.Hatta yaklaşık 8-10 yıldır elime kamışa uzatmamıştım.Bu yıl Dostlarım ahan da kofanalar ,vay şöyle iri istavritler derken... ben kendimi kar yağarken köprüde buldum.Sonrasında benim delikanlı ile önce gündüz istavrite gece lüfere.Hatta istavrit tutarken kendi klasmanımızın dışındakileri (boy vs) denize geri iade ederken adamlarla kavga ettik.Sen balık tutmaya gelmedin mi? -eee geldim; ama biz hakikaten balık tutmaya geldik -ne yani biz balık tutmuyor muyuz. onları sen atma bana ver ...gibi.Dert etme tek sorunun bu olsun,beş parmağın beşi bir değil ki.
Şimdi delikanlı ile balıkta,baba oğul sohbetleri yapıyoruz (13 yaş,bide 6 yaşında var ).Küçük balıkları salmasını,önemini ilk önce kendine saygılı olmasını öğretmeye çalışıyorum.Hatta Lüfer avında çok vuruş aldı,aldık ama sabırla tasma atmasını öğretmeye çalıştım.20-25 adet tutacağımıza 3-4 adet tuttuk.Hatta limit altları attık, biraz kızdı ama anladı,soğuk havada kim kızmaz ki.Akşam 6 gece neredeyse 2 oldu.Sonra eve yürüyerek (ev yakında değil) olayın kritiğini yaparak dönmek.Bi süre sonra yürüyerek ısınınca atla taksiye doğru eve.
Ama ben son rapor olayını yakında senin şenlendireceğine eminim.Bu sevda başka çünkü.
Tüm Dostlarımıza,Üstatlarımıza Büyük Küçük herkese Saygı ve Sevgilerimle.